Punk Rockowy Kibuc

Oldmanabergoldman

SKIP JENSEN & HIS SHAKIN’ FEET
10.11. Bielsko Biała – “Massala”, ul. Wzgórze 7, start 20.00, wst. 10 zł

SKIP JENSEN & HIS SHAKIN’ FEET
11.11. Kraków – „Imbir”, ul. Św. Tomasza 35, start 20.00, wst. 8 zł

12.11. Warszawa – „Aurora”, ul. Dobra 33/35
SKIP JENSEN & HIS SHAKIN’ FEET
BRUDNE DZIECI SIDA (Patyczak i jego gitara)
GLEBOGRYZARKA P-45 (punkowe piosenki z emigracji)
start 20.00, wst. 10 zł

Kanadyjczyk SKIP JENSEN zaczął swoje aktywne muzykowanie w Montrealu od założenia grupy Scat Rag Boosters, grającej garażowego rocka. Kapela ta nagrała 6 singli i przez kilka lat aktywnie koncertowała.
Jeszcze w czasie istnienia Scat Rag Boosters Skip zaczął swoje solowe eksperymenty i tak w 2001 roku narodził się jego nowy projekt – SKIP JENSEN & HIS SHAKIN’ FEET jako jednosobowy zespół. Z listewką do wybijania rytmu przyklejoną taśmą do jednej stopy, z tamburynem na drugiej, z harmonijką przy szyji i i gitarą, SKIP zaczął tworzyć jedno z najbardziej naturalnych a zarazem oryginalnych brzmień we współczesnym undergroundzie. W jego piosenkach słychać blues, punk, rockabilly, folk, bluegrass i rock’n’roll.
Do tej pory SKIP wydał 5 singli i 1 duży album – „Abscond”, w ramach promocji którego odbywa się obecna europejska trasa.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

BRUDNE DZIECI SIDA

to zespół podwójnie nietypowy. Po pierwsze, gra w wyjątkowo skromnym, bo... jednoosobowym składzie, po drugie - wykonuje ostrego punk rocka nie na przesterowanych wzmacniaczach, lecz na gitarze akustycznej! Patyczak ze swoim "pudłem" daje więcej czadu niż niejedna kapela w pełnym, elektrycznym składzie, a sztandarowy hit, od którego zaczyna się każdy koncert - "Trzy akordy, darcie mordy" - oddaje istotę jego grania. Proste, ale niezwykle ekspresyjne piosenki z wpadającymi w ucho refrenami oraz komentarze rzucane ze sceny w przerwach na wymianę pękających co chwilę strun - potrafią porwać i rozbawić nawet najbardziej oporną publiczność. Najlepiej widać to na spontanicznych koncertach na Przystanku Woodstock, gdzie regularnie od 1997 roku Patyczak rozwiesza ręcznie malowane plakaty, a następnie wskakuje z gitarą na budkę telefoniczną lub kontener na śmieci, i mimo braku nagłośnienia gromadzi kilkusetosobową (!) publikę – choć wcale nie gorzej wypadł kontrowersyjny występ na dużej scenie w 2005r.

Do Patyczaka przylgnęła etykietka "punkowego barda"; zdarza się też usłyszeć określenie "punkowa poezja śpiewana". Nie bez powodu - BRUDNE DZIECI SIDA grały nie tylko w undergroundowych klubach czy na plenerowych festiwalach, ale też na takich imprezach jak "Wiosna poetów" w Toruniu, czy - wielokrotnie - "Miasto i poeci" w Warszawie. Teksty Patyczaka docenia i publiczność koncertowa, i środowisko literackie. Jeden z krytyków - Paweł Dunin Wąsowicz, naczelny i wydawca pisma kulturalnego "Lampa", dostrzegł w jego rymach "wyjątkowe w polskim punk rocku elementy liryki osobistej", choć od razu trzeba tu dodać, że Patyczak w razie potrzeby nie waha się użyć także mocniejszych sformułowań.

Na swoim koncie ma następujące wydawnictwa: "Trzy akordy darcie mordy" (Oficyna Agrafka, 1997), "Love Kills" (Mami Records, 2000) oraz wydaną wspólnie z legendarnym zespołem Starzy Singers płytę "Starzy Sida" (Oficyna Agrafka 2002), nie licząc utworów, które pojawiały się na rozmaitych składankach. Na wydanej niedawno reedycji "Love Kills" znajduje się pełen przegląd hitów BRUDNYCH DZIECI SIDA w wersjach koncertowych i studyjnych, a także niezwykły bonus: kultowy już kawałek Patyczaka "Lubię laski z małymi cyckami" zagrany i zaśpiewany w duecie z Grabażem (Pidżama Porno, Strachy na Lachy).

Oprócz BRUDNYCH DZIECI SIDA Patyczak stworzył kilka innych projektów muzycznych: z zespołem Luiziana Blues Band grał akustycznego bluesa, a jako Brudne Dzieci Steda wykonywał wiersze i piosenki Edwarda Stachury, oczywiście w rytmach zdecydowanie niepodobnych do wykonań Starego Dobrego Małżeństwa i innych zespołów tzw. „poezji śpiewanej”. Z warszawską kapelą Starzy Singers stworzył projekt Starzy Sida, uwieczniony na płycie CD. Z nowszych projektów warto wymienić Brudne Mięso – pierwszy „prawdziwy” zespół Patyczaka, w klasycznym punk-rockowym składzie (koncertowe nagrania: [link widoczny dla zalogowanych]) oraz Glebogryzarkę P-45

Na najblizszym koncercie Patyczak zaprezentuje, prócz żelaznych hitów BRUDNYCH DZIECI SIDA, właśnie swe ostatnie muzyczne wcielenie: emigracyjny projekt GLEBOGRYZARKA P-45. Glebogryzarka to maszyna, na której pracował Patyczak zakładając tereny zielone pod Dublinem, a P-45 to kwit, który mu wręczono, wyrzucając go z pracy. Piosenki napisane podczas pobytu w Irlandii opowiadają o radościach i troskach emigracyjnego życia. Wykonywane na ulicach i w klubach Dublina spotykały się z aplauzem wzruszonych do głębi rodaków – czy spodobają się także na ojczystej ziemi?

Prywatnie – Patyczak projektuje i sam wykonuje niskonakładowe, alternatywne koszulki, które - jako Oficyna Agrafka - rozprowadza przez swoją stronę internetową [link widoczny dla zalogowanych] oraz na letnich festiwalach muzycznych.

Aaron Holzmann

Lubię BDS, ale jak zawsze zwycięża moje lenistwo i niechęć do zamorskich podróży.